kryzys w Rytach

jabu · Wysłany: Sob 22:59, 31 Mar 2007 Temat postu:

Nie pomaga:) sprawdziłem..Po prostu trzeba się przemóc i robić swoje. Ale, czasami naprawdę się nie chce. Najgorszą rzeczą jest odpuścić sobie..niby tylko dzisiaj..no może jeszcze jutro.. i po rytuałach..

bart

Przyjrzyj się swojemu otoczeniu. Czy przypadkiem na codzień nie stykasz się z czymś co wymaga regularnie dużego wydatku energetycznego? Wymienię kilka czynników. Trudna uciążliwa praca, zbyt wiele zadań codziennych i spowodowane tym ciągłe uporczywe myśli na ich temat, męczące osoby w otoczeniu, zbyt długie przebywanie w skażonej przemysłem okolicy, niewysypianie się? Bardzo ważnym jest obserwacja jakości snu. Jeżeli rano budzisz się niezregenerowany to jest to pierwsza sprawa, której należy się przyjrzeć.

Jeżeli namierzysz i zlikwidujesz przyczynę problemu to siły wrócą. Nawet rytuały nie pomogą jeżeli organizm boryka się z czynnikami regularnie osłabiającymi go.

Tyle moich sugestii. Myślę że pozostali forumowicze również dopomogą Mruga

Pozdrowienia Wesoly

jabu

Bart..

Nie sposób się z Tobą nie zgodzić..ale, przeciętny człowiek jest poddany wszystkim tym czynnikom. No, może prawie wszystkm.. jednak będę się upierał przy tym, żeby robić swoje (rytuały) i starać się przeczekać gorsze czasy. Kiedyś będzie lepiej Wesoly

Tomek

Tak jest , czasami nawet systematyczne odzialywanie rytow jest jakby zaklocane przezt potok codziennej nudnej uciazliwosci...tylko czasem to wcale nie musi byc takie przybijajace.nie sama dyscyplina czlowiek zyje;)
Zapusciles sobie kiedys jakas fajna muze do cwiczen , i starales sie dac cialu"wolna reke"?- spobuj. Bedzie , moze byc niesamowicie ciekawie.

-jabu.

...aa a doczekam sie jakichs fotek od ciebie jabu?, jam cierpliw ale i ciekawy Wesoly

Nie musza byc zaraz na forum , moze na poczte byc.
pozdrowienia.

jabu

No, tak..fotki..
Zupełnie o tym zapomniałem. Oczywiście, że będą..zrobię sesję i podeślę Wesoly

bart

Zgodzę się, czynniki, które wymieniłem przeplatają się przez nasze życie, stawiają nam wyzwania i z czasem wzbogacają o doświadczenie. Jednak zbytnie i długotrwałe ich nasilenie jest drenujące z sił i do niczego konstruktywnego nie prowadzi. Właśnie taką sytuację miałem na myśli.

Zgodzę się również z Sun's Son. Na pewno warto wyrobić sobie nastawienie do tyruałów jak do czegoś przyjemnego, jak do jednego z bardziej radosnych momentów w ciągu dnia Wesoly

AMir

proponuję odpuścić dorabianie filozofii i iść za uczuciem. Rób tak rytuały, żebyś czuł dobre uczucia - przyjemność, czy nie czujesz przyjemności jak robisz rytuały jak terminator - trzaskasz jeden po drugim i zwyczajnie czujesz siłę, a może je robisz za wolno i czujesz zmęczenie, bo następuje przeładowanie energią i organizm nie daje rady jej przerobić, odpuść i rób na luzie, tak byś miał dobre samopoczucie, a reszta przyjdzie sama. Z mojego doświadczenia jak się zniechęcam to zaczynam robić rytuały szybciej, a wtedy dostaję skrzydeł i co to ma wspólnego z tytułem strony:-). A jak zrobisz rytuały tak by to było przyjemne dla ciebie to potem chodzisz - latasz jak na skrzydłach - nadal z przyjemnością , która przchodzi czasami w szczęście.

goer

no i w końcu u mnie sie przytrafia przerwa w cwiczeniach ;(
urodzila sie corka i mam problemy z systematycznym porannym ciwczeniem ale wykrecam sie w miare regularnym korzystaniu z takiego niby kolka do cwiczen-sklonow na podlodze Mruga

Alicja

Mnie też przydarzyła się przerwa - wypadnięcie dysku z przerwaniem pierścienia, czyli 6 tygodni polegiwania w pozycji embrionalnej. Aha, wypadnięcie nie było związane z jakimś nagłym ruchem; obudziłam się pewnego ranka z narastającym bólem kręgosłupa i po 2 dniach nie mogłam się ruszać. Zdaję sobie sprawę, że z pewnych rzeczy będę musiała już na stałe zrezygnować (mam dyskopatię 3 kręgów lędźwiowych), ale co z rytami? Czy ktoś z Was miał w przeszłości jakieś podobne epizody a potem wrócił do rytów? Pozdrawiam

bart

jabu

Witam. O bólach w odcinku lędźwiowym wiem już chyba wszystko, w każdym razie dużo więcej, niż bym chciał Wesoly

Jednak od ładnych paru lat mam z tym spokój. Dwa razy pomogła akupunktura, a tak bardziej na stałe ruch. Na razie drugi rytuał u Ciebie odpada, natomiast czwarty powinien być bardzo pomocny. Zauważyłem też, że bóle zanikają, gdy siadam w lotosie, lub półlotosie, najlepiej na niewielkim podwyższeniu pod pośladkami. Gdy najostrzejsze bóle znikną, możesz próbować rozciągać plecy poprzez zwykły skłon z prostymi kolanami-tak około minuty, po kilka powtórzeń. A, później ćwiczenia z ciężarami (to nie żart). Najlepszy jest martwy ciąg, oraz niezbyt głębokie przysiady z obciążeniem. Wypróbowałem to na sobie. Działa.

Alicja

Dziękuję za wskazówki. Z aktywnością fizyczną nigdy nie miałam problemu - regularny taniec, rolki, basen no i ryty. I mam zamiar do tego wszystkiego wrócić gdy to będzie możliwe. Chwilowo muszę poczekać, aż zabliźnią się porwane tkanki a potem rehabilitacja. Zamiast tradycyjnej wybrałam chyba mało znaną u nas metodę Dorna z masażem Breussa. Jest szansa, że za 2-3 miesiące kręgi będą znów na miejscu, bez żadnej dyskopatii a ja wrócę do kompletu rytów. I tu pojawia się pytanie - od ilu powtorzeń zacznać? Od kilu czy od razu od 21?

jabu

Nie ma co się oszukiwać-zaczniesz od trzech, a następnego dnia zrobisz 21:) Nałóg, to nałóg..

bart

hej hej, co u Was słychać? Mobilizujecie się i ćwiczycie czy dopada Was niechęć?

Gdy forma spada i pojawia się niechęć, nieocenioną pomoc przynosi inspiracja płynąca z dobrego tekstu. Przeczytałem opisy ćwiczeń, następnie wybrane rozdziały z książki i już mam energię do działania.

Przy okazji przypomniałem sobie niuanse ćwiczeń, które wraz z rutyną odeszły w niepamięć. Warto przezwyciężyć nie tylko niechęć ale i również rutynę i związane z nią mogące się pojawić niedbalstwo w rytach.

Dobry tekst zawsze wart czytania Wesoly

Pozdrowka

goer